Μιλώ συχνά με γονείς, φίλους ή όχι, για τα παιδιά και την σχέση τους με
την πνευματικότητα.
Βλέπω ακόμη και σε ανθρώπους που ασχολούνται με την
γνώση και την αναζήτηση, η πνευματικότητα να είναι μια παρεξηγημένη
έννοια. Θεωρούνε πως είναι ένα εργαλείο, κάτι που θα έρθει από μόνο του,
κάτι που το παιδί (ενήλικας πια) θα το επιλέξει όταν έρθει η ώρα του
(γιατί ο έλληνας γονιός είναι δημοκράτης φυσικά). Πως δεν χρειάζεται
αυτός να κάνει τίποτα. Η φιλοσοφία τάχα σε βρίσκει από μόνη της, η
διδασκαλία σε βρίσκει μαζί και η ικανότητα να χαλαρώνεις, να
συγκεντρώνεσαι, η παρατήρηση, η αναγνώριση των συναισθημάτων σου, η
πίστη, η αγάπη προς τον Θεό...Και όλα αυτά θα έρθουν στην ώρα τους. Η
ώρα βέβαια είναι αυτή που ξέρει ο γονιός.
Αφού πάρει το παιδί το lower,
αφού μάθει και την δεύτερη γλώσσα, αφού τελειώσει και το λύκειο και
περάσει, αφού πάρει πτυχίο, αφού κάνει κάνα παιδί για να μην ξεχαστεί
στα γεράματα. Και αυτά είναι τα όνειρα του δήθεν πνευματικού γονιού, που
μπορεί μεν αυτός να τρέχει για την ψυχή του παντού, αλλά για το παιδί
του δεν έχει έρθει η ώρα... Και ίσως συμφωνήσω, αν συμπεράνω πως δεν
έχει έρθει η ώρα και για αυτόν. Γιατί ευτυχώς η πνευματικότητα δεν
καθορίζεται από αυτό που νομίζουμε πως είμαστε. Η πνευματικότητα
ορίζεται από το κατά πόσο ζούμε σύμφωνα με αυτά που πιστεύουμε. Και αν
αυτά που πιστεύω είναι εξ ορισμού καλά για μένα, ε τότε είναι και για το
παιδί μου.
Η πνευματικότητα αναπτύσσεται, χτίζεται, διδάσκεται. Η
πνευματικότητα απαιτεί σεβασμό, εμπιστοσύνη, τρόπο ζωής, ζωντανά
παραδείγματα. Τα παιδιά την βλέπουν και την αναπνέουν. Δεν είναι μια
επαγγελματική επιλογή, ούτε επιλογή ανάγκης γιατί θέλω να ανήκω σε μια
ομάδα. Δεν είναι μια αναγκαστική διαδρομή για να απαλύνει τα βάσανα της
ζωής. Είναι ο μόνος δρόμος, η πραγματική αιτία που μας γέννησε. Ο μόνος
ασφαλής δρόμος που θα εφοδιάσει ένα παιδί και αργότερα έναν ενήλικα, με
αυτά τα εφόδια και τις απαντήσεις για να ζήσει την ζωή του χωρίς μάταιο
αγώνα, άγχος και αμφιβολία. Απλά καλοί μου φίλοι το μόνο που χρειάζεται
είναι απλά να δείξουμε στα παιδιά μας πως ζούμε εμείς εσωτερικά,
γεμίζοντας τα με αγάπη και δίνοντας τους χώρο να κινηθούν και αυτά μέσα
στον δικό τους εσώτερο κόσμο. Δ.Π
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου